Wjechałam kolejka na szczyt góry Ze sobą miałam deski Wtedy deski dzisiaj narty Góra wysoka do zjazdu niebezpieczna Zabawa to zabawa trzeba spróbować Myślała tak niedoświadczona dziewczyna z nizin Samo być na tym wysokim szczycie Było w sobie wielką inspiracją Nigdy do tej pory nie widziałam Wieki niebezpiecznych gór w zimowej szacie Zauroczona widokiem stałam jak mały posążek ze śniegu A gdzie tu zjazd w dół Był strach ale była i ogromna chęć Mocowania sie ze swoim strachem przerażeniem niewiadomą Po co ma się siedemnaście lat Po to żeby doświadczać po to żeby zdobywać Po to żeby pokonać swój ukryty strach Swoją niepewność Założyłam deski przepięłam Przeżegnałam sie Ruszyłam powolutku Drobniutki mroźny śnieg sypał prosto w twarz Nic nie widziałam Gogle malutkie wizjerki dawały mi kierunek Serce waliło jak młot Strach potęgował policzki szczypały ręce zatrzasnęły sie mocno na kijach Zjazd nabierał rozpędu Raz w lewo raz w prawo raz na wprost Myśl biegła nie dam rady bez szans Rozum podpowiadał coś innego Nie bój się dalej dasz radę Nik nie może stać Tobie na drodze Musisz przejść tę drogę ukończyć Dobra myśl myśl pomogła Jak zaklęcie opuściła mnie cała nie moc Zjechałam ogromnie niebezpiecznie groźnej góry Byłam wolna od strachu od bólu o nie mocy Obejrzałam sie za siebie Dałam radę zimowa zabawa Szalony odlot Maria Urszula Mruk 23.02.2023
Malinowa Poezja Marii Urszuli Mruk